یادمان باشد اگرکسی رابه خود وابسته کردیم دربرابرش مسئولیم...دربرابراشکهایش...شکستن غرورش...لحظه های شکستنش درتنهایی ولحظه های بیقراریش...واگر یادمان برود.درجایی دیگر سرنوشت یادمان خواهدآورد............واین بارما فراموش خواهیم شد...